Sanoune komt uit Noord-Benin en is sinds april 2011 in Nederland. Zijn asielverzoek is afgewezen omdat hij sommige onderdelen van zijn verhaal te weinig kon bewijzen of verklaren volgens de IND. Een factor daarbij was dat de IND een andere geboortedatum heeft toegekend dan hijzelf had opgegeven. Sanoune legt uit dat geboortedata in zijn cultuur niet zo belangrijk zijn en dat hij van zijn ouders heeft gehoord dat hij geboren is op de dag dat zijn oma overleed.
Sanoune raakte uitgeprocedeerd in 2012 en heeft sindsdien geprobeerd om terug te keren naar Benin. In 2013 en 2014 verbleef hij in de Vrijheidsbeperkende Locatie (VBL) in Ter Apel, waar hij met behulp van de Dienst Terugkeer & Vertrek probeerde een identiteitsbewijs te krijgen, via de ambassade, maar hij zocht ook rechtstreeks contact met Benin. Zo stuurde Sanoune aangetekende brieven naar zijn oude school en andere instanties die hem misschien konden helpen. In 2014 moest hij de VBL verlaten wegens te weinig zicht op vertrek. Vanaf juli 2014 is hij in beeld bij VluchtelingenWerk in Den Bosch. Hij heeft zijn pogingen voortgezet om te proberen bewijs van zijn identiteit te verkrijgen. Uiteindelijk heeft het hoofd van de afdeling Burgerzaken van Djougou (waar zijn geboortedorp Serou onder valt) een uitgebreid onderzoek gedaan. Dit heeft geleid tot een rapport waarvan de authenticiteit is bevestigd door de ambassade. De Nederlandse IND en de DT&V houden echter vast aan het leeftijdsonderzoek. Ook stellen ze dat de ambassade gezegd zou hebben dat Sanoune onjuiste dan wel onvolledige informatie heeft verstrekt over zijn identiteit. Dat staat echter nergens op schrift en wordt door de ambassade mondeling ontkend.
Sanoune is een rustige, vriendelijke man. Hij is hulpvaardig op een vanzelfsprekende manier. Maar de laatste jaren gaat het minder goed. Hij heeft steeds meer lichamelijke klachten, waarschijnlijk als gevolg van de jarenlange stress. Begin 2019 is hij in begeleiding bij Osperon, waar hij wekelijks komt. Wat hem vooral zo zwaar valt, is dat hij geen perspectief ziet en zich zo duidelijk bewust is van het feit dat hij afhankelijk is van andere mensen, die de macht hebben om te beslissen over zijn leven. Hij ziet anderen zich verder ontwikkelen, opleidingen doen, betere banen krijgen, gezinnen stichten, terwijl zijn leven stil staat. Hij wil eindelijk kunnen leven.