Mounir is geboren in Myanmar en is als kind samen met zijn ouders naar Bangladesh gevlucht. Hij behoort tot de Rohingya, een onderdrukte islamitische bevolkingsgroep, in Myanmar. Rohingya worden niet erkend als staatsburgers door Myanmar en zijn dan ook staatloos. In Bangladesh leefde het gezin in een sloppenwijk. Ze waren niet geregistreerd. Mounir kon niet naar school in Bangladesh.
Al op jonge leeftijd verloor Mounir zijn beide ouders. Toen hij rond de twintig was, is hij gevlucht en heeft hij uiteindelijk in Nederland asiel aangevraagd. Hier gelooft de IND niet dat Mounir is wie hij zegt dat hij is. Hij heeft geen documenten die als ondersteunend bewijs kunnen dienen. De IND voert een taalanalyse uit, waaruit blijkt dat Mounir op basis van zijn taal en spraak niet uit Myanmar komt, maar uit Bangladesh. Dat is logisch: Mounir heeft maar kort in Myanmar gewoond en zijn ouders waren al vroeg overleden. Het grootste deel van zijn jonge leven heeft hij op straat doorgebracht met Bengaalse jongens.
In Nederland moet Mounir zelf met documenten zijn identiteit aantonen en het feit dat hij Rohingya is. Maar als staatloze is hij nergens geregistreerd geweest. Zijn ouders zijn al lang dood en contact met andere familieleden heeft hij nooit gehad. Voor Mounir is het dan ook onmogelijk om bewijs te vinden om aan te tonen wie hij is. Hij besluit dat hij beter kan terugkeren naar Bangladesh of zelfs naar Myanmar: hier in Nederland zal hij geen volwaardig leven kunnen opbouwen.
Al meer dan acht jaar doen verschillende organisaties alles om Mounir te helpen om terug te keren. Daarbij stuiten zij op een muur van verzet. De Bengaalse ambassade weigert hem na meerdere bezoeken nog te ontvangen. De ambassade in Myanmar komt hij niet meer binnen. De Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V) die verantwoordelijk is voor zijn terugkeer, wilde lange tijd niet meer bemiddelen. Het dossier is nu weer geopend, maar er zijn geen stappen gezet. Er is een expert die ter plekke veldonderzoek heeft gedaan om vast te stellen dat de sloppenwijk waar Mounir vandaan komt, ook echt bestaat. DT&V wil postcodes en adressen hebben, maar in een sloppenwijk bestaat dit niet. Wel kon Mounir uitleggen hoe hij van zijn huis naar de moskee liep en waar de winkels waren. De expert heeft bevestigd dat dit klopt, maar dit is nog altijd niet genoeg om vast te stellen dat hij ook daadwerkelijk in de sloppenwijk heeft gewoond.
Zonder documenten waarmee Mounir kan aantonen wie hij is, loopt zijn leven vast. Mounir is staatloos, maar dit wordt niet erkend. Hierdoor loopt zijn buitenschuld aanvraag waarvoor identiteit en nationaliteit vast moeten staan, ook al jarenlang vast en is terugkeer niet gelukt Mounir kwam als analfabeet naar Nederland. Ondertussen spreekt, schrijft en leest hij vloeiend Nederlands. Ook is hij gestart met een MBO opleiding. Op een dag hoopt hij zijn kennis en ervaring in te kunnen zetten. In Nederland, Myanmar of Bangladesh.